به نقل از «طرفداری»

ورزشگاه سنتناریو؛ اولین بنای تاریخی فوتبال جهان از نگاه فیفا

تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۶۰۸۰

ورزشگاه اولین‌های فوتبال بین المللی، از میزبانی نخستین فینال جام جهانی فوتبال تا اولین دوره جام بین قاره‌ای 

دیروز مرور کاملی داشتیم بر اتفاقات و رخدادهای جام جهانی 1930 که به عنوان اولین دوره این مسابقات، با اسپانسری و میزبانی و البته قهرمانی کشور اروگوئه با حضور 13 کشور برگزار شد. امروز و در قالب این مطلب می خواهیم ورزشگاه اصلی مسابقات، سنتناریو را به شما معرفی می کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

طرفداری/ وقتی پدرو سیا، وینگر اروگوئه‌ای در 18 ژوئیه 1930 برای بازی افتتاحیه مقابل پرو در اولین جام جهانی فوتبال به ورزشگاه سنتناریو رسید؛ بسیار شگفت زده شد. قهرمان دو دوره المپیک در رشته فوتبال به هم تیمی هایش گفت:

بچه‌ها، ما باید به سادگی در این مسابقات قهرمان شویم و مهم نیست که چه چیزی لازم است. آنها سزاوار این هستند که ما جام جهانی را به خاطر تمام تلاشی که برای ساختن [ورزشگاه] انجام داده‌اند به آنها [هدیه] بدهیم.

با  گل انفرادی هکتور مانکو کاسترو آبی آسمانی‌ها با نتیجه ۱-۰ پرو را در دیدار افتتاحیه مغلوب کردند و دوازده روز بعد اروگوئه با پیروزی در هر چهار بازی که ورزشگاه سنتناریو میزبانی آنها را بر عهده داشت، نخستین قهرمان جام جهانی فوتبال لقب گرفت و بر بام جهان ایستاد.

مراسم افتتاحیه ورزشگاه سنتناریو، پیش از شروع اولین دیدار اروگوئه مقابل پرو در جام جهانی ۱۹۳۰

اگرچه استادیوم سنتناریو برای میزبانی جام جهانی ساخته شد، اما این ورزشگاه همچنین بازتاب‌دهنده روند مدرنیزه شدنی بود که اروگوئه آن زمان در حال پیگیری بود و فوتبال نقشی کلیدی در ایجاد هویت ملی داشت. این استادیوم کاسه‌شکل که توسط معمار اروگوئه‌ای خوان ساکاسو ساخته شده، دارای چهار سکو مجزا است و این سبک معماری نشان‌دهنده عدم تبعیت از نوع طراحی ورزشگاه‌های انگلیسی مربع شکل معمولی است که به طور معمول در آن دوره ساخته می‌شدند.

تصویری از محل احداث ورزشگاه، پیش از شروع فرایند ساخت و ساز در سال ۱۹۲۹

اولین سنگ بنا در ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۹، دو ماه پس از انتخاب کشور اروگوئه به عنوان میزبان مسابقات گذاشته شد. کار بر روی سازه بتنی در ماه فوریه ۱۹۳۰، پنج ماه پیش از شروع مسابقات با بکارگیری ۱۱۰۰ کارگر در سه شیفت جداگانه در روز آغاز شد. این استادیوم سرانجام در ۱۸ژوئیه ۱۹۳۰، همزمان با صدمین سالگرد تصویب قانون اساسی اروگوئه، با حضور جمعیت ۵۷هزار نفری افتتاح شد.

جمعیت حاضر در استادیوم سنتناریو، برای تماشای فینال اولین دوره جام جهانی فوتبال میان آرژانتین و اروگوئه

ساخت سنتناریو که نام آن از جشن ۱۰۰سالگی تصویب اولین قانون اساسی اروگوئه گرفته شده است، یکی از مهم ترین مراحل توسعه ورزش در آمریکای جنوبی و فوتبال بین المللی است. ژول ریمه، رئیس فقید فیفا که تحت تأثیر ورزشگاه سنتناریو قرار گرفته بود، در این باره گفت:

من هرگز چیزی به این کاملی ندیده‌ام. استادیوم‌های بزرگ‌تری در دنیا وجود دارد، اما از آنها برای میزبانی انواع ورزش‌ها استفاده می‌شود. فکر نمی‌کنم اغراق‌آمیز باشد که بگویم این اولین بار در جهان است، که [ورزشگاهی] فقط برای فوتبال ساخته شده باشد.

در سال ۱۹۸۳، نهاد فیفا این استادیوم را به عنوان یک بنای تاریخی فوتبال جهان اعلام کرد، افتخاری که از آن زمان تاکنون به مکان دیگری اعطا نشده است.

نقشه محل قرارگیری سیستم‌های پخش رادیویی در نقاط مختلف ورزشگاه

همچنین در سال ۱۹۶۰ میلادی، سنتناریو محل برگزاری دور رفت اولین بازی تاریخ جام بین قاره‌ای، میان پنارول و رئال مادرید بود که با تساوی بدون گل به پایان رسید. در سال ۲۰۲۱ نیز ورزشگاه مشهور مونته ویدئو با انجام بازسازی های لازم به عنوان میزبان فینال های کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکانا انتخاب شد.

ورزشگاه سنتناریو، اولین و تاکنون تنها بنای تاریخی فوتبال جهان از نگاه فیفا

به نقل از وب سایت رسمی فیفا با کمی تغییرات

اخبار داغ 

یک قرارداد همکاری به داد پرسپولیس رسید / 20 میلیارد در حساب سرخ‌ ها اگر تونس تعلیق شود، نیکاراگوئه آخرین حریف تدارکاتی ماست! فوق ستاره تحمل انتقاد ندارد؛ نادیده گرفته شدن گری نویل توسط کریستیانو رونالدو در ورزشگاه اولدترافورد خوش و بش سرمربیان سابق بارسلونا؛ ارنستو والورده برنده تقابل با کیکه ستین / عکس

منبع: طرفداری

کلیدواژه: جام جهانی فوتبال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۶۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزگار متفاوت زنان اراکی

روزنامه شرق نوشت: دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکی‌ها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهر‌های همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیت‌هایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرف‌شدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمی‌شود.

از آنجا که پیش‌از‌این، «زیرساخت» کاربرد‌های متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمی‌تواند توجیه‌کننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر می‌رسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالی‌ها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمی‌جامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، به‌ویژه در آغوش کشیدن چندثانیه‌ای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.

کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیت‌های به‌وجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.

محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحث‌برانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیا‌نبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانسته‌اند برای تماشای بازی تیم‌شان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بوده‌اند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحث‌های متعددی را در پی داشته است.

بحث اصلی در‌این‌میان این است که آیا اصولا ورود یک جیمی‌جامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌هایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کرده‌اند که نه برای بازی‌های تیم ملی؛ بلکه برای همه بازی‌های لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفته‌رفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیت‌فروشی هم رفت و زنان علاقه‌مند به فوتبال توانستند بعد از سال‌ها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.

فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطره‌چکانی عمل کرد و رفته‌رفته تعداد ورزشگاه‌هایی را که زنان می‌توانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهر‌های اصلی از‌جمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعد‌ها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاه‌هایی که زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقه‌مند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلان‌شهر دیگر هم که ممنوعیت‌ها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آن‌ها برای تماشای بازی‌های لیگ برتر داده نشده است.

به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر از‌جمله همین اراک، از ابتدای فصل تا‌کنون زنان علاقه‌مند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه می‌رفتند که این مورد هم به‌تازگی با محدودیت‌هایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقه‌مند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته می‌شود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه می‌شود؟ آیا در این زمینه نمی‌شد برخورد بهتری با زنان شود و آن‌ها را در این برهه از علاقه‌ای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آن‌هم در شرایطی که برای مسائلی بحث‌برانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیق‌تری دارد، برخورد متفاوتی شده است.

ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیت‌هایی که پیش‌از‌این از سوی نهاد‌های بین‌المللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و می‌تواند منجر به آماتور‌شدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامه‌ای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راه‌نیافتن زنان به ورزشگاه، ای‌اف‌سی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بی‌اعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟